to cook or not to cook ?

από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μου άρεσε πάρα πολύ να μαγειρεύω, όσο μεγάλωνα τόσο περισσότερο ερωτευόμουν την διαδικασία αυτή. τα πρώτα δείγματα ήταν κάτι αποτυχημένες πατάτες τηγανιτές που τις είχα αφήσει ελαφρώς ωμές από το γινάτι μου να της μαγειρέψω εγώ και όχι η μητέρα μου. η πρώτη επιτυχία μου ήταν η σαλάτα του Σεφ ξέρω τι θα σκεφτείτε ότι σιγά το δύσκολο και ότι έλα μωρέ το μόνο που πρέπει να προσέξεις είναι μαζί με τις ντομάτες τα αυγά τα τυριά και τα υπόλοιπα συστατικά να μην κόψεις και το χέρι σου.... και ύστερα άρχιζαν να δυσκόλευαν τα πράγματα. μέχρι να πάω φοιτήτρια οι μαγειρικές μου γνώσεις ήταν στις σαλάτες, στις μακαρονάδες, στα επιδόρπια και στις ποικιλίες....
  Είναι ωραίο να μαγειρεύεις, είναι οι μυρωδιές, οι γεύσεις που αναμειγνύονται. είναι ωραίο να μαγειρεύεις ...για δύο, τρία, τέσσερα άτομα ή και παραπάνω, είναι ωραίο να μαγειρεύεις....αλλά όχι μόνο για σένα !  όταν είσαι στην κουζίνα δεν χωρούν εγωισμοί, βάζεις την αγαπημένη σου μουσική, φτιάχνεις το μενού, και ξεκινάς το πιο μυρωδάτο και αισιόδοξο ταξίδι. . .
  την επόμενη φορά θα θυμηθώ να έχω φτιάξει έστω ένα κεικ για να έχω κάτι ακόμα να πω....
τώρα δεν μπορώ πρέπει να σκεφτώ πως θα ήταν η ιδανική ζωή....Φιλια καλά να περνατε και καλή όρεξη.... σε όσους- όσες μαγειρεύουν...