μετά το πέρας του έρωτα!

τσιγάρα, αλκοόλ, φίλοι, ξενύχτια, κλάμματα....

κι όμως τίποτα από όλα αυτά δεν γεμίζει το κενό που έχει ραγίσει τα βράδια σου. τα βράδια έχουν μετατραπεί σε αιώνιους εφιάλτες και το μέλλον σε ένα δρόμο με οδοφράγματα. Τα τσιγάρα τελειώνουν, το αλκόολ ρέει και εσύ αρχίζεις και φωνάζεις και κλαίς και οδείρεσαι πως τίποτα δεν πάει καλά και ότι η ζωή είναι ένα χάλι, η ίδια ζωή που πιο πρίν την θαύμαζες και την παρομοίαζες γλυκιά σαν ρόφημα σοκολάτας, ή γλυκόπικρη σαν ένα πικραμύγαλο... και πάλι όμως ξεκινάς απο την αρχή! περιμένοντας να δεις το χαρούμενο τέλος του παραμυθιού...