Numb.

Του άρεσε να κάθεται στο σκοτάδι, παρά στο φως. Αν καμιά φορά καθόταν σε φως, προτιμούσε το φως του ήλιου, να τον χτυπά στο πρόσωπο, σαν να είναι γάτα μέσα στο καλοκαίρι. Δεν μιλούσε αν δεν έπινε καφέ. Θα τον έβλεπες να καπνίζει μόνο αν δεν είχε κάποια δουλειά να κάνει. Πολλές φορές απορούσα με το τι ακριβώς εννοούσε σε κάθε τι που έκανε. Φαινόταν μυστήριος, ήταν μυστήριος. Τότε. Ναι είχα δίκιο.  Τον παρατηρούσα από μακριά όποτε τύγχανε και ύστερα έπεφτα με τα μούτρα στη δουλειά, να τον αποκωδικοποιήσω σαν να ήταν ο κύβος του ρούμπικ.
   Τον έβλεπα να κοιτά γύρω του, να παρατηρεί τα πάντα, με ύφος μικρού παιδιού και με μια αναζήτηση στο βλέμμα του, σαν να έψαχνε κάτι, μια μικρή λεπτομέρεια που θα τον έκανε να χαμογελάσει. Σκεφτόμουν πως θα ήταν από εκείνους τους ανθρώπους που η φωτογραφία, που θα άρμοζε θα ήταν η μισή να λούζει το μισό πρόσωπο του στο φως και το άλλο μισό στο σκοτάδι. Μια αντίθεση που μου πήρε καιρό να αναλύσω.
   Η αιώνια αντίθεση μεταξύ του φωτός και του σκότους , σε αυτή την διαμάχη κανείς δεν έβγαινε νικητής, παρόλο που λένε ότι το φως κερδίζει. Μέχρι να συνηθίσεις το φως τα μάτια σου καίνε και προτιμάς το σκοτάδι, σαν να διευκολύνεις εσύ τον εαυτό σου. Τελικά κατάλαβα δεν ήταν η γοητεία του σκότους που με τράβαγε, ούτε η αιώνια διαμάχη, ήταν ότι ήταν και αυτός μουδιασμένος.
   Κοιτούσε τα πράγματα γύρω του με περιέργεια μόνο και μόνο για να αναγνωρίσει την έννοια του οικείου. Να επαναπροσδιορίσει την έννοια του σπιτιού. Να ανοίξει τις κουρτίνες, να μπει φως. Άλλωστε το σκοτάδι δεν είναι για πολύ, είναι για λίγο, είναι για εκείνες τις φορές που ξέρεις τίποτα και κανένας δεν θα μπορέσει να σε αντέξει ούτε καν ο εαυτός σου, ούτε καν η σκιά σου, είναι εκείνες οι φορές που συμπληρώνονται από ένα τσιγάρο, ένα ποτό και την ελπίδα ότι κάποιος θα έρθει και θα φωνάξει για να καλύψει τη μουσική που ακούς.
 "Φτάνει, τώρα μπορείς να ξανά αρχίσεις να ζεις, χωρίς να χρειάζεται να φύγεις, χωρίς να χρειάζεται να σκεφτείς αν θα πρέπει να γελάσεις σε κάτι αστείο, απλά βγες μια βόλτα. Δες έξω ήρθε η άνοιξη, και ας έχει ακόμα λίγο κρύο, για πόσο καιρό ακόμα θα αναπολείς το χειμώνα; "
- πάλι από την αρχή. . .