το κοράκι, η πεταλούδα, το όνειρο...

|"Now life has killed the dream I dreamed." 

"Από μικρός σχεδίαζε πάνω σε χαρτιά, σχέδια που κανείς δεν καταλάβαινε και όταν του τέλειωνε το χαρτί, ζωγράφιζε στους τοίχους. Καθώς μεγάλωνε ποτέ δεν έδειχνε τα σχέδια του, σαν να φοβόταν ότι θα του τα έπαιρναν και θα τα έκαναν δικά τους ή θα του τα μετέφραζαν. Αλλά μόνο εκείνος ήξερε τι σημαίνει το κοράκι και η πεταλούδα. Πεταλούδες να πετούν μακριά και να τις κυνηγούν παιδιά και τα κοράκια να ορμούν σε αυτές και να μην καταφέρνουν να τις πιάσουν. ώρες ατέλειωτες καθόταν και ζωγράφιζε όπου μπορεί ο καθένας να φανταστεί. ώρες ατέλειωτες κοιτούσε τον ουρανό και χαμογελούσε στα σχήματα που δημιουργούσαν τα σύννεφα. Περπατούσε μέσα στη βροχή, θα βρεχόταν αυτός αλλά όχι τα σχέδια του. Να μετέφραζαν εκείνον, αν μπορούσαν, αλλά όχι τα δημιουργήματά του. Γέμισε τα μπλοκ, γέμισε τους τοίχους. Λένε πως μετά μεγάλωσε και δεν ζωγράφισε άλλες πεταλούδες ούτε άλλα κοράκια. Λένε πως χάθηκε μέσα σε μια νύχτα, μέσα στην ομίχλη του χειμώνα, άλλοι πάλι λένε πως ωρίμασε και πλέον δεν  είναι ίδιος όπως τότε, έβγαλε τα μαύρα και έδιωξε τη κατάρα από πάνω του. "
   Έκλεισα το βιβλίο και το έβαλα στη διπλανή στοίβα που ήταν έτοιμη να πέσει. κοίταξα στον υπολογιστή, δεν ξέρω πόση ώρα είχα ανοιχτό το word να με περιμένει να γράψω, κάτι, έστω μια λέξη, που να μην σβήσω πάλι. Δυνάμωσα τη μουσική, έκλεισα τα φώτα και έκατσα πάλι μπροστά από τον υπολογιστή. Κοιτούσα για ώρα την οθόνη, και για έναν περίεργο λόγο άκουγα ένα συνεχόμενο τικ-τακ χωρίς να έχω ρολόι στο δωμάτιο. 
" μ αρέσει πάντως που ακόμα να δεχθείς ότι έχεις κολλήσει, και δεν μπορείς να γράψεις τίποτα. Γιατί άλλωστε να το δεχθείς επειδή εδώ και ένα μήνα δεν έχεις γράψει τίποτα που να επιζήσει από το back-space ή από το delete  βλέπω όμως πως έχεις πλάνο, όπως σε όλα, για το πότε θα φύγεις, πότε θα ξαναγυρίσεις, που θα πας, με ποιους θα βγεις, αλλά για το πότε θα γράψεις ούτε λόγος. Οι μέρες περνούν και εσύ ακόμα πίσω από δικαιολογίες. 
Ωραίο δωμάτιο έχεις, δεν το είχα σκεφτεί πως θα ήταν λιλά, ούτε ότι θα είχες και λουλούδια μέσα στο βάζο, πιο πολύ αποξηραμένα θα έβλεπα ή έτσι τουλάχιστον νόμιζα. και τα βιβλία να τα μαζέψεις λίγο, θα πέσουν και μετά θα τα μαζεύεις ούτως ή άλλως. ξέρεις  ότι χρειάζεται να οργανωθείς και να σταματήσεις να με κοιτάς σαν χάνος, δεν είμαι τίποτα άλλο από αυτό που ονειρεύτηκες. Μόνο που εσύ να μην κάνεις αυτό που έκανα εγώ μην σταματήσεις να κυνηγάς τις πεταλούδες ακόμα και αν δεν μπορέσεις ποτέ να τις πιάσεις.  μερικές φορές για να ονειρευτείς πρέπει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και τώρα  που το σκέφτομαι ίσως θα πρέπει να αλλάξεις μουσική και να αφήσεις λίγο φως να μπει μέσα στο δωμάτιο, νομίζω πως φτάνει το σκοτάδι. και όπως έλεγε και το αγαπημένο μ παιχνίδι πριν το κλείσω: "everything not saved will be lost." και αυτό δεν ισχύει μόνο στο nintendo ..."
ξύπνησα αν και δεν είχα καταλάβει πως κοιμόμουν, άνοιξα την κουρτίνα αλλά πλέον είχε νυχτώσει, ήπια λίγο 
νερό και κοίταξα το πουφ, πήρα μολύβι και χαρτί και άρχισα να γράφω για ένα κοράκι, για μια πεταλούδα και για το όνειρο μου...