Αυλαια και παμε!

η ζωή είναι μια καλοστημένη παράσταση με μικρό μπάτζετ και με σκηνοθέτες που δεν έχουν ιδέα τι κάνουν. Το θέμα είναι εσύ τι θα κάνεις; όλα οδεύουν προς την καταστροφή, τα σκηνικά είναι μισοτελιωμένα, τα ρούχα είναι μισογαζωμένα και μπαλώματα που φαίνονται, εσύ έχεις μάθει τα λόγια σου μισά, ο υποβολέας έχει ξεχάσει το σενάριο σπίτι και τα μουσικά χαλιά έχουν μπερδευτεί, δεν θυμάσαι τα βήματα και ο κόσμος καταφτάνει. Τα χέρια σου ιδρώνουν, τα πόδια σου τρέμουν και όλο αυτό που ξεκίνησε σαν μια καλοστημένη παράσταση ξαφνικά μετατρέπεται σε τραγωδία ή καλύτερα σε θρίλερ. Ψάχνεις να βρεις τα λάθη, κουδούνι πρώτο. Ψάχνεις να βρεις πως αρχίζει η πρώτη σκηνή σου, κουδούνι δεύτερο. Βαθιά ανάσα και κουδούνι τρίτο. Δεν θυμάσαι τα λόγια σου και είσαι στο κέντρο της σκηνής και κάπου ακους ένα γέλιο απο τα παιδιά που είναι στα παρασκήνια. Και γελάς και εσύ.  Η παράσταση ανεβαίνει και όλοι γελούν και χαμογελούν και ας έχουν πάει όλα ανάποδα και ας ψάχνεις να δεις ποιος σας έχει μουτζώσει και μια σωστή σκηνή δεν βγάλατε. Αλλά το αποτέλεσμα είναι αυτό . μονάχα γελάς. εσύ, οι υπόλοιποι, και το κοινό χωρίς πολλά λόγια, χωρίς πολλές εξηγήσεις και μοιρολατρείες.

   Αν σκεφτείς πως έτσι είναι και η ζωή σου τότε θα πρέπει να καταλάβεις πως δεν υπάρχει σκηνοθέτης, πως τα πιο απλά πράγματα θα γίνουν τα πιο δύσκολα, πως θα χάσεις τα λόγια σου αλλά θα βρεις άλλα, πως τα ρούχα σου δεν θα είναι πάντα όπως τα θες, πως ακομα και αν εχει λιακάδα έξω θα πρέπει να παίρνεις ομπρελά πάντα για το χειμώνα μιλάμε. Πως ακόμα και όταν ξέρεις βήμα βήμα τι πρέπει να κάνεις ακόμα και τότε μπορεί να μην πας με την σειρά τους τα πράγματα. Τι σημαίνει ότι θα κάτσεις σπίτι σου και θα μιζεριάζεις για τη ζωή που θα ήθελες και δεν έχεις ; Έτσι είναι τα πράγματα απλά και λάθη θα γίνουν και λίγο πριν πιάσει φωτιά το παντελόνι σου που λέει ο λόγος κάτι θα μυρίσει και θα το σβήσεις. Τα πράγματα είναι απλά μπορεί να μην ειναι όπως τα θες αλλά είναι αυτά. Απο κει κάτω που ειμαι και που καθόλου δεν μου αρέσει η νοοτροπία τους, συνήθως λένε πως έχεις το πεπόνι έχεις το μαχαίρι και κόψτο όπως θες. αρκει να πάρεις την απόφαση του πως το θες και εκεί θα πρέπει να σκεφτείς μόνος!