ένα βαλς για δυο...

" Καθώς τα φώτα χαμηλώνουν, τα ποτά ρέουν άφθονα στο μπαρ. η μουσική ηχεί απαλή στα αυτιά των ανθρώπων. οι περισσότεροι ζευγάρια, άλλοι φαίνονται ότι είναι χρόνια μαζί και άλλοι ότι μόλις ξεκινούν. Στιγμές του φλερτ, αθώα τυχαία αγγίγματα, παύσεις που κοιτάς το χώρο σαν τροχονόμος και απλά στέκεσαι και κοιτάς τον άλλο σαν να μην τον έχεις ξαναδεί. και ύστερα μια πρόταση για έναν χορό που δεν ξέρεις καν πως να τον χορέψεις. σου φωνάζει πως δεν είναι τίποτα, ούτε εκείνος ξέρει. θα αφήσεις το χέρι να κρέμεται ή θα δεχθείς έναν χορό που μπορεί να σταματήσει το χρόνο για εκείνα τα τρία λεπτά εκεί. το μαγαζί μπορεί να αδειάζει αλλά ο χορός δεν λέει να τελειώσει. ένα αργό βαλς για δύο, ή όπως αλλιώς το λένε. Σημασία έχει ότι ο χρόνος μπορεί να σταματήσει ακριβώς πριν ξημερώσει ή νυχτώσει.

 Δεν έχει σημασία τι ώρα θα ξυπνήσεις την επόμενη μέρα, αν θα πας ή όχι στη ρουτίνα σου. Δεν σκέφτεσαι αν η γάτα το σπίτι θα έχει φάει ούτε αν τα λουλούδια είναι ποτισμένα. Δεν σκέφτεσαι τίποτα από εκείνη την καθημερινότητα που σε φθείρει, δεν περιμένεις κάτι άλλο πέρα από εκείνο το βαλς, όσο και να διαρκεί. χορεύεις . Δεν σταματάς να χορεύεις . ίσως αυτό να αναζητούσες ένα χορό ακόμα, ίσως όμως και να αναζητούσες ένα άγγιγμα μόνο και μόνο για να ξυπνήσεις..  ένας χορός είναι πάντοτε διαφορετικός...