chocolat...

καθώς ανακατευέται η κανέλα, το γαρύφαλλο και το λάδι είναι σαν ξυπνούν μικρές αναμνήσεις απο την παιδική ηλικία. Είναι μια απο εκείνες τις μέρες που δεν έχεις όρεξη να κάνεις τίποτα, είναι μια τέτοια μέρα και η σημερινή. Έχω πιεί ήδη έναν καφέ, τώρα σε λίγο θα φτιάξω το δεύτερο! Έχω μαζέψει τις συνταγές μου και έχω αγοράσει τα υλικά μου. Σήμερα θα είναι μια μέρα δημιουργική. Μόνο το soundtrack απο το chocolat δεν έχω ακόμα επιστρατεύσει, κατά τα άλλα όλα τα άλλα είναι έτοιμα. Δεν ξέρω γιατί ακριβώς αλλά πάντα λάτρευα τη στιγμή εκείνη που θα φτιάξω κάποιο γλυκό, ειδικά όταν πλησιάζουν χριστούγεννα. Ίσως γιατί έτσι είχα μάθει όταν ήμουν μικρή, μπορεί. Όλα αρχίζουν την ώρα που φοράω την αγαπημένη μου ποδιά και όλα τελειώνουν όταν είμαι ένα όρθιο πτώμα και τη βγάζω. Αλλά δεν έχει σημασία το αν θα είμαι κουρασμένη ή όχι  γιατί στη διαδρομή θα έχω μάθει, θα έχω θυμηθεί, θα έχω γελάσει και θα έχω βυθιστεί σε έναν άλλο κόσμο. Ξέρεις το σημαντικότερο είναι να το κάνεις για το κέφι σου αυτό. Σήμερα ναι μεν ξεκίνησε όλο αυτό λίγο παράλογα και με λίγα νεύρα αλλά μετά ποιος θα έλεγε όχι στη δημιουργία ενός κεικ σοκολάτας με γλάσσο και σε κουλούρια κανέλας; Εγώ πάντως δεν θα έλεγα όχι!
   Μετράμε ακόμα 30 μέρες για τα χριστούγεννα αλλά αυτό που ειλικρινά απολαμβάνω είναι εκείνη η ζεστασιά που νιώθεις, τα χαμόγελα που μετράς και η δημιουργικότητα που βρίσκεται στο ζενιθ!