Ηρεμία, αυτό ζητάω...

Μου αρέσει η θάλασσα, αν και με τρομάζει..
Με ηρεμεί.
Σκέφτομαι καθαρά.
Νοσταλγώ...
Αναπνέω!
Είναι πάντα εκεί.
Ακόμα και όταν πηγαίνω μόνη.
Μου αρέσει η θάλασσα όσο και αν με τρομάζει.
Κινείται απλά, άλλωτε ήρεμα και άλλωτε οργισμένα.
ότι και αν ακούσει ή δει δεν πρόκειται να το πει.
Είναι ένα μέρος κάθαρσης χωρίς χρέωση. απλά ηρεμείς.
Ηρεμώ... Σε αντίθεση με την καθημερινότητα που είναι μέσα στο άγχος και ουσιαστικά φωνάζεις και λες τι άλλο θα συμβεί (όλοι γνωρίζουμε γύρω μας τι συμβαίνει...)

Η σημερινή μέρα διαφέρει από όλες τις άλλες, αυτό είναι το παράδοξο, ότι όλα ίδια και να τα κάνεις, κάθε μέρα το ίδιο πρόγραμμα ουσιαστικά η σημερινή διαφέρει.
Σε τι διαφέρει;
Στο τρόπο...
Ξύπνησα και έκανα δουλειές, ήπια γρήγορα ένα καφέ. Σπίτι και πάλι σπίτι... και τώρα ανακαλύπτω μορφές ή καλύτερα πτυχές του εαυτού μου που με τρόμαζαν. Κλασσική. Αυτή είναι η λέξη της μέρα, αυτή και η φραση: in a manner of speaking... Καινούρια ζωή καινούριο μπλογκ. Σε συνεργασία.
Δεν θα πω κλασσικές εκφράσεις του στύλ: η ζωή είναι υπέροχη. . .
Όχι γιατί δεν είναι! Αλλά γιατί η ζωή όπως και να την ζεις έχει λακούβες και κρύα βράδια και θλιμμένα μάτια και πικρές αγκαλιές και ξεχασμένα φιλιά.  . . Αλλά αν το παρατηρήσεις έχει και έναν ρυθμό, έχει ένα γλυκό ρυθμό και σου λέει σήκω χόρεψε και στροβιλίσου και τι έχεις να χάσεις και τι έχεις να κερδίσεις αφού κατά πάσα πιθανότητα το μόνο που μας μένει είναι κάτι βράδια και κάτι πρωινά που απλά Χαμογελάς και γελάς και απλά ζεις...
 
Άλλωστε τι άλλο να ζητήσεις; ; ;