Ανάσα!

-Ποιόν φοβάσαι;
-Τους άλλους κυρίως. Αυτούς που προσπαθούν να μπουν στην ζωή μου και κλείνουν την πόρτα φεύγοντας. Λέω να βγάλω την πόρτα απο την θέση της, κάνει κρότο δυνατό όταν κλείνει και μιλά ψιθυριστά όταν ανοίγει.
-Η πόρτα είναι το πρόβλημα σου; ή ο καθρέφτης λίγο πιο πέρα.
-Η πόρτα είναι. Δεν κοιτάζομαι στο καθρέφτη, τον έχω καλύψει με πανιά. Δεν θέλω να δω το πως είμαι, το πως ήμουν και το πως έγινα.
-Και μια ζωή θα φεύγεις αφήνοντας πίσω σου γρύφους;
-Και μια ζωή θα φεύγω απο το οτιδήποτε με κάνει εαύλωτη. Έτσι δεν θα πληγώνω και δεν θα πληγώνομαι. . .
-Δεν φοβάσαι τους άλλους. Τον εαυτό σου φοβάσαι! Φοβάσαι να τον αντιμετωπίσεις. Μια ζωή αποφεύγεις την οποιαδήποτε σύγκρουση. Νομίζεις πως αν φύγεις θα είναι όλα πιο εύκολα; Τι αποτέλεσμα σου έχει φέρει αυτή η αντίδραση;
- Μηδενικό. Αλλά...
-Αλλά το μόνο που καταφέρνεις είναι να κοιτάς πίσω σου και να βλέπεις αποτυχίες και αρνήσεις. Και σε ρωτάω ξεκάθαρα. Τι θες να κάνεις;
-Να φύγω για να μην με βρουν!
-Πάλι να φύγεις; Για μια φορά στην ζωή σου, δέξου τα πράγματα, πολέμησε για αυτά που θες, κάνε ένα βήμα ακόμα για την πρόοδο. Στέκεσαι και λες πως προχωράς αλλά στην όυσία στέκεσαι. Δικά σου λόγια : για την εκπλήρωση των ονείρων σου πρέπει να αφήσεις πίσω σου ένα μικρότερο κομμάτι ως θυσία. Μιλάς  για τον έρωτα, για τα όνειρα, για τις επιθυμίες και νουθετείς τους άλλους πως να συμπεριφέρονται ενω εσύ, εσύ το βάζει στα πόδια στο κάθετι που κάνεις και δεν δέχεσαι βοήθεια, δεν μιλάς. Μιλάς παρά μόνο όταν έχει φτάσει η κατάσταση στο τέρμα! Και σε ρωτάω λοιπόν απο την απομάκρυνση όλα σωστά τα βλέπεις! Αλλά δεν είναι αυτή η ουσία. Βγάλε τα πανιά απο τους καθρέφτες, βγες έξω απο τα δεδομένα πράγματα. Οδήγησε εσύ την ζωή σου και πάρε ότι καλύτερο και ότι χειρότερο ως απόδειξη πως ζεις.
- Να αφεθώ στο απροσδόκητο δηλαδή;
- Δεν έχεις να χάσεις κάτι.
-Και ο χρόνος;
- Και ο χρόνος και να αφεθείς και όχι είναι ο ίδιος, πάντα θα μετράει και πάντα θα προχωράει, το θέμα είναι να προχωράς και εσύ μαζί του. . .