last but not least ...

"έχεις χορέψει ποτέ μέσα σε ένα δρόμο, άδειο τελείως από αυτοκίνητα; Μουσική δεν ακούγεται από πουθενά. Να ζωγραφίζεις μισούς κύκλους στην άσφαλτο και να σιγοτραγουδάς, έναν ξεχασμένο σκοπό;

έχεις φωνάξει δυνατά αυτό που σε κάνει πιο ευτυχισμένο από ποτέ; Και φυσικά αυτές οι ερωτήσεις προέρχονται από την ταινία "το ημερολόγιο" !

Μια ταινία που έχω δει πολλές φορές και όμως κάθε φορά μαθαίνω ακόμα κάτι παραπάνω... Tώρα θα μου πείτε, ποιος λόγος να γράψεις για μια ταινία, αφού τα περισσότερα συμβαίνουν μόνο εκεί!

Ναι! έχετε δίκιο αλλά στην ουσία δεν μιλάει για κάτι παρατραβηγμένο. Τυπική ιστορία νεανικού έρωτα. Το αγόρι βρίσκει το κορίτσι, μετά το χάνει και ύστερα επιστρέφει αφού η αγάπη νικάει τα πάντα! Αν μείνεις εκεί ίσως ναι, είναι κάτι δεν που δεν συμβαίνει πολύ συχνά.

Εγώ δεν στέκομαι εκεί, στέκομαι σε τρεις απλές και ευχάριστες σκηνές. Στον χορό στην μέση του ποταμιού, στον τσακωμό περίπου προς το τέλος και στις τελευταίες σκηνές από την επιστροφή της στον πρωταγωνιστή καθώς και στο γενικό τους Τέλος... Είναι οι σκηνές εκείνες που δείχνουν ότι ο έρωτας μπορεί να είναι αυθόρμητος, να μην είναι τέλειος αλλά ούτε και λανθασμένος. Βασικά εφαρμόζει την ουσία του σε όλο το μεγαλείο. Έχουν γραφτεί χιλιάδες κείμενα, θεατρικά, ποιήματα, τραγούδια για να τον υμνήσουν. Πέρα από τα αγγελάκια και της καρδούλες του Αγίου Βαλεντίνου. Γιατί στην ουσία του ο έρωτας δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από μια κοινή πορεία. Μια πορεία που μπορεί στην μέση ενός δρόμου να φωνάξεις

"Τολμάς;" Θέλει τόλμη να ερωτεύεσαι, όμως πολύ περισσότερη τόλμη θέλει να είσαι ο εαυτός σου και να μαθαίνεις από τα λάθη σου και να χαίρεστε κάθε στιγμή ακόμα και όταν τσακώνεστε και από τις φωνές να μην μπορείς να μην βάλεις τα κλάματα, ακόμα και τότε είσαι ερωτευμένος. Διότι όταν πάψεις να μιλάς τότε παύεις και να αισθάνεσαι.

Τολμάς όμως να νιώσεις ότι επακολουθεί τον έρωτα;;; Αν τολμάς τότε απλά κλείσε το φως και ζήσε του όλα τα επεισόδια! ακόμα και αν αναγκαστείς να βλέπεις τις ίδιες στιγμές σε καθημερινό repeat ! ή οπως λεει και η sarah Kane στο Crave ...Και να γελάω με την παράνοια σου,Και να σου δίνω κασέτες που δεν θα τις ακούς, και να βλέπουμε καταπληκτικές ταινίες, και να βλέπουμε απαίσιες ταινίες, και να μαλώνουμε για το ραδιόφωνο.........

οι συνέχεια είναι στις ίδιες τις ζωές σας!