η μουσική , ο καπνός και μια ακόμη ιστορία.

"Ζω κυρίως τις νύχτες, μέσα στους καπνούς και στα ποτά. Ζω σε μια μικρή γωνία. Όνειρο να κατακτήσω το κόσμο, να παίξω μουσική σε ένα μεγάλο στάδιο, να δω στα μάτια των ανθρώπων την ευχαρίστηση, τη χαρά. Δεν θέλω να ουρλιάζουν το όνομα μου, δεν μου χρειάζεται αυτό, δεν έχω ανάγκη μόνο αυτό. Όταν ζει κανείς τις νύχτες ξέρει, γνωρίζει, πως όλα έχουν δύο όψεις. Όταν βλέπεις στα μπαρ και κλαμπ το κόσμο να διασκεδάζει με τις δικές σου επιλογές τότε είσαι σίγουρος πως όλα θα πάνε καλά.
   Ο Jim Morisson έχει γράψει σε ένα τραγούδι του πως : when the music it's over turn out the lights. Έχεις φανταστεί έναν κόσμο χωρίς μουσική; έχεις ξυπνήσει ένα πρωί και έχεις πει ότι δεν θες να ακούσεις την παραμικρή νότα; τον παραμικρό ήχο, ακόμα και ένα τρίξιμο της πόρτας ή τον ήχο εκείνο  όταν ανοίγεις τα παράθυρα; Ας πούμε πως ακόμα και στον ύπνο μου ακούω μουσική, οποιαδήποτε μουσική που μπορεί να με ταξιδέψει. Λένε πως η μουσική εξημερώνει το κτήνος που βρίσκεται μέσα σε κάθε άνθρωπο, εγώ πάλι λέω πως η μουσική ξεκλειδώνει ακόμα και τους πιο δύσκολους χαρακτήρες, ακόμα και εκείνους που δεν χορεύουν ή δεν πίνουν ή δεν καπνίζουν! Ακόμα και εκείνους τους χαλαρώνει, τους ηρεμεί, τους ελευθερώνει!
  Σκοτάδι, φώτα και προβολείς να παίζουν σε ελεύθερο ρυθμό, κάπνα, κόσμος, ποτά, νερά να μεταφέρονται ξανά και ξανά, εγώ στη δική μου γωνία να κάνω τη μια επιλογή πίσω από την άλλη. Κατά κάποιο τρόπο κρατώ ολόκληρα τα νήματα της ψυχολογίας, χαρά λύπη σε ένα ταγκό για δύο που και που όταν έχω χρόνο μπορεί και να αφουγκράζομαι τον παλμό των σωμάτων όταν χορεύουν, γελούν, περνούν καλά. Γιατί άλλωστε αυτό θέλω πάνω από όλα να περνούν όλοι καλά. Γι αυτές τις ώρες που είναι μαζί μου, σε έναν τέτοιο χώρο, με τις δικές μου επιλογές μουσικής να διασκεδάζουν, να αφήνουν τη βουή της μέρας και τα προβλήματα και τις στεναχώριες και να διασκεδάζουν.
  Οι καλύτερες μέρες; τα ωραιότερα βράδια, και εγώ πίσω στη γωνία, μέσα σε καπνούς από τσιγάρα, σε ποτά που δεν τελειώνουν και σε μια μουσική που θα σταματήσει για λίγο μονάχα όταν θα ξημερώσει και μετά πάλι ξανά και απ' την αρχή.
  Νομίζω πως φτάνει ως εδώ; εσύ τι λες;

- Είναι αρκετά, ευχαριστώ. Μα μονάχα μια τελευταία ερώτηση; Όταν θα σβήσουν τα φώτα και θα κλείσεις το μίκτη, τις κονσόλες  κι τα λοιπά εξαρτήματα τι γίνεται ; Μετά τι γίνεται ; Τι συμβαίνει;

- Μετά ;  Δεν ξέρω ίσως να μπαίνει κάποιος επίλογος και ένα μικρό σημείωμα για το τι θα γίνει την επόμενη φορά . Αλλά κάθε βράδυ έχει τη δική του ιστορία, τη δική του χροιά, τα δικά του θέλω και πρέπει. Στα βράδια γράφονται ιστορίες ...