τα όνειρα η λιακάδα και το χαμόγελο..

Αν είναι να ονειρευτείς μην κάνεις το κόπο, τα όνειρα σου να φτάνουν στο ταβάνι, βάλε δύναμη και ας τα να πάνε ψηλά, να μην τα βλέπεις εσύ. Άλλωστε εσύ τα ξέρεις, εσύ τα δημιούργησες.
 Μου αρέσουν τα όνειρα, γιατί μέσα σε ένα κόσμο ασταθή είναι η μοναδική σταθερά. Είναι τα μόνα που όπως και να έχει θα σε περιμένουν. πάντα ονειρευόμουν αλλά έκανα το λάθος και ονειρευόμουν μόνο νύχτα, στο πρώτο φως της μέρας καταστρέφονταν.
 Να γελάς πολύ και δυνατά, να χαμογελάς συχνά και ας νομίζεις πως θα σου μείνει μόνιμη η χαρά. να σκέφτεσαι τα πάντα στο χρώμα του κόκκινου, να γίνονται όλα γρήγορα και με το πάθος να βαράει γροθιά με ότι καταπιάνεσαι. Αν είναι να μετανιώσεις, μετάνιωσε για ότι δεν ονειρεύτηκες και αν είναι να κλάψεις για κάτι που δεν πήγε όπως το θες, κλάψε λίγο και μετά φτιάξε κάτι καινούριο.

Να περπατάς σε μεγάλους δρόμους και να θυμάσαι πως ένα ακόμα βήμα θα σε φέρει πιο κοντά. Μην σταματάς, δεν ήταν ποτέ αγώνας δρόμου, ούτε παίρνεις κάποιο διακριτικό για τη συμμετοχή σου.
Να περνάς καλά. να περνάμε καλά. να είσαι καλά. να είμαστε καλά.
να μιλώ για όνειρα, να με επαναφέρεις στη πραγματικότητα, να μιλώ για σκέψεις, να μου ζητάς να μιλήσω για την καθημερινότητα, να γελάω και να χαμογελάω και για εκείνο το δευτερόλεπτο ο ήλιος θα φωτίζει πάνω μου και πάνω μας και θα είναι ο κόσμος μια λιακάδα, μέχρι το επόμενο δευτερόλεπτο που θα συνεχίσουμε να περπατάμε , παράλληλα ... ο καθένας για τα δικά του όνειρα και για τις δικές του στεριές. άλλωστε οι άνθρωποι ποτέ δεν είχαμε ρίζες.