Το ντόμινο.

(1) ντόμινο 

-Κοίτα πόσο ωραία πέφτει το ένα μετά το άλλο το ντόμινο, μην στεναχωριέσαι που τα έφτιαχνες τόση ώρα, έτσι είναι αυτό το παιχνίδι το φτιάχνεις για να το χαλάς. και ξανά πάλι από την αρχή, πάλι και πάλι και πάλι. Φτιάχνεις διάφορα σχήματα, διάφορα σχέδια, ότι μπορείς να φανταστείς και ύστερα με μια μικρή πολύ μικρή κίνηση, καταρρέουν όλα, όλα πέφτουν , όλα διαλύονται και εσύ δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να το σταματήσεις. Αυτός είναι ένας λόγος που σταμάτησα να παίζω ντόμινο, δεν μπορούσα να βλέπω να διαλύεται ότι εγώ έφτιαχνα. Μετά βέβαια συνήθισα. Για να είμαι ειλικρινής κατάλαβα το ακριβές νόημα του. Αξίζει τουλάχιστον να δοκιμάσεις να φτιάξεις κάτι  και μετά ας χαλάσει, αξίζει να δεις να πέφτει ένα ένα αν πρώτα έχεις μάθει πως ένα- ένα σχηματίζουν αυτό που θες. Το πιο βασικό μαθαίνεις ότι δεν μπορείς να ελέγχεις τα πάντα. Υπάρχουν και απρόοπτα, όπως ο αέρας από το παράθυρο ή ο γάτος ή το σκυλί που θα τρέξει στο δωμάτιο. Τι λες; θα σχεδιάσεις κάτι καινούριο ή θα κάθεσαι να κοιτάς τα πεσμένα κομμάτια στο ξύλινο πάτωμα; Ρώτησε το αγόρι τη κοπέλα που τα μαλλιά της έκρυβαν το πρόσωπο και εκείνη η μουσική αγρίευε ακόμα περισσότερο το σκηνικό, μόνο τα κυπαρίσσια έλειπαν για να δεις το θρίλερ. 

- Μα δεν θέλω να φτιάξω κάτι άλλο, δεν μπορώ να φτιάξω κάτι άλλο, δεν θυμάμαι πως πάνε στη σειρά, άσε με τώρα πρέπει να τα μαζέψω να τα βάλω στη θέση τους. Πρέπει να είναι τακτοποιημένα στο κουτί τους, αφού δεν βγήκε το σχέδιο, πρέπει να τα μαζέψω, πρέπει να δείχνουν όμορφα στο κουτί τους, πρέπει όλοι να βλέπουν το ωραίο κουτί , γι αυτό έβαλα να μου ζωγραφίσουν και λουλούδια απ έξω, εγώ ούτε μια ίσια γραμμή δεν μπορώ να φτιάξω πως μου ήρθε να παίξω με ντόμινο. Άμα είναι να μην με βοηθήσεις καλύτερα να κάτσεις στην άκρη, θα πρέπει να τα μαζέψω και να τα μετρήσω για να δω μήπως κανένα χάθηκε. Θα πρέπει να το βρω. Θα με βοηθήσεις; 

Ρώτησε η κοπέλα, ενώ παρατηρούσε τον άντρα. 

-Δεν με ακούς, ποτέ δεν άκουγες αυτό ήταν το κακό σου. Δεν χρειάζεται όλα να είναι τακτοποιημένα, δεν χρειάζεται όλα να είναι στα κουτιά τους. δεν μπορείς να ελέγχεις τα πάντα, ποτέ δεν μπορούσες και ποτέ δεν θα μπορέσεις. γι αυτό σχεδίασε κάτι , φτιάξε κάτι καινούριο απο την αρχή και μην ανησυχείς για τα κομμάτια, δεν ξέρεις ποτέ στη τελική πόσα θα χρειαστείς και πόσα καινούρια μπορεί να βρεις... 

Ο άντρας έφυγε και η κοπέλα τον ακολούθησε, παράξενο αλλά δεν έκανε κρύο, και ας είχε αέρα.