Έρως Έρως Έρως..
Λένε πως είναι ότι πιο ωραίο συμβαίνει στη ζωή του ανθρώπου.
Λένε πως πετούν πεταλούδες μέσα στο στομάχι και το μόνο που θες είναι να σκέφτεσαι εκείνον ή εκείνη.
Λένε πως τα περισσότερα τραγούδια, ποιήματα,ταινίες και βιβλία έχουν γραφτεί με έμπνευση εκείνο το "μωρό" με τα βέλη.
Λένε πως κανείς δεν ξεφεύγει από αυτόν.
Λένε πως ο πρώτος έρωτας είναι η μεγαλύτερη έκταση συναισθήματος που θα έχει ο άνθρωπος στη ζωή του.
Λένε πως ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά. Λένε ακόμα πως τα ετερώνυμα έλκονται καλύτερα από τα ομώνυμα. Λένε πως ένα φιλί μπορεί να αλλάξει την διάθεση σου, λένε πως ο οργανισμός του ατόμου είναι ακόμα πιο οργανωμένος και "κινείται" καλύτερα όταν είναι ερωτευμένος. Λένε πως όταν είσαι ερωτευμένος δεν παύεις να ονειρεύεσαι.
Από την άλλη μεριά λένε ότι τις πιο πολλές φορές όταν πονάς από έρωτα είναι ο πιο έντονος πόνος. Πως όταν χωρίζεις για τον εκάστοτε λόγο δεν θες να δεις το φως του ήλιου και συχνά βγαίνεις, πίνεις, μεθάς μόνο και μόνο για να ξεχάσεις ότι δεν είσαι μαζί με εκείνον ή εκείνη. Λένε πως αναλύεις την παραμικρή λεπτομέρεια που οδήγησε στο χωρισμό. Λένε πως όλοι η μουσική σου αλλάζει σε κομμάτια που εκφράζουν πόνο, δυστυχία, μιζέρια. Λένε πως νιώθεις ένα αίσθημα απέραντου κενού, ότι δεν μπορείς να προσδιορίσεις τι άλλο αισθάνεσαι εκτός από τη χρήση της λέξης πόνος. Λένε πως παίρνει χρόνο για να ξεπεράσεις τον χωρισμό και πως γιατρεύει ακόμα και τις πιο δύσκολες πληγές.
Λένε πως περισσότερο πονάς με τα τραγούδια που έχεις μοιραστεί παρά με τα φιλιά που έχεις δώσει. Λένε πως η καρδιά σπάει. Λένε πως μπορεί έξω να έχει ήλιο και όλοι να τραγουδούν αλλά εσύ βλέπεις μονάχα βροχή και το μόνο που σου έρχεται στο μυαλό είναι το τροπάριο της Μ. Παρασκευής.
Όλα καλά και όλα ωραία αλλά στην εποχή που ζούμε τα πράγματα έχουν αλλάξει τόσο ώστε κάποια φυσιολογικά πράγματα να μας φαίνονται μη φυσιολογικά , και τα μη φυσιολογικά να μας φαίνονται φυσιολογικά. Ας πάρουμε το θέμα από την αρχή.
Κάποτε το φαινόμενο αυτό που αποκαλείται έρωτας είχε μια αξία παραπάνω από αυτή που έχει σήμερα. Κάποτε όταν μιλούσαν για συναισθήματα, δεν τα χρησιμοποιούσαν όπως τώρα, σαν σουβέρ , π.χ για το ποτό. Κάποτε η λέξη αγάπη δεν θα μπορούσε να μεταφραστεί ως απλά μια καθημερινή λέξη, όπως το καλημέρα, ακόμα και κυνικοί άνθρωποι σαν εμένα, δεν θα μπορούσαν να την χρησιμοποιήσουν, ακόμα και αυτοί ήξεραν τα όρια. Κάποτε όταν μιλούσες για αισθήματα ήξερες ότι χρειάζονται χρόνο για να υπάρξουν και δεν έσπευδες να τα ονομάσεις σαν να είναι κατοικίδια ζώα. Κάποτε ήξερες ότι οι λέξεις εμπιστοσύνη και κατανόηση ήταν μαζί συνοδοιπόροι. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει, θα μου πείτε σαφώς γιατί έχει αλλάξει ο καιρός, έχουν αλλάξει τα δεδομένα, οι άνθρωποι έχουν προτεραιότητα την εύρεση εργασίας και την οικονομική τους χειραφέτηση. Έχει και ο καιρός (με την μετεωρολογική έννοια) αλλάξει λόγω της τρύπας του όζοντος που έχει μεγαλώσει και με τη σειρά της έχει φέρει και άλλα προβλήματα. Όλα αυτά τα καταλαβαίνω οι εποχές αλλάζουν, οι άνθρωποι αλλάζουν.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω όμως είναι οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται , μιλάω και για τα δύο φύλα - δεν μεροληπτώ, αντί η σειρά να είναι, γοητεία, ενδιαφέρον, έρωτας, αγάπη,- η σειρά είναι έρωτας (κεραυνοβόλος), αγάπη, εννοείται πως όλα αυτά είναι σε διάστημα ούτε ενός μήνα . Ύστερα οι διάφορες εκφράσεις που περιέχουν τη λέξη περίμενε , π.χ περίμενε είναι μια δύσκολη περίοδος, περίμενε έχω αυξημένο φόρτο εργασιών, περίμενε έχω να τελειώσω κάτι δουλειές πρώτα, περίμενε (σκέτο). Εν τω μεταξύ εννοείται ότι εφόσον είσαι "ερωτευμένος" περιμένεις, σαν λαμπάδα (του Πάσχα) αναμμένη (κάποια στιγμή λίγος αέρας θα φυσήξει και θα σβήσει μην αγχώνεσαι) . Περισσότερο δε της μόδας είναι οι εκφράσεις του μπερδέματος, π.χ είμαι μπερδεμένος, μπερδεμένη, θέλω λίγο χρόνο να το σκεφτώ, θα σε ειδοποιήσω εγώ όταν είναι..(και αν χτυπήσει το κινητό τότε ναι θα είναι θαύμα ή τραύμα, ανάλογα τι θα ακούσεις. ) επίσης το κινητό κάποτε βοηθούσε σε μια χ,ψ επικοινωνία, ναι μεν άτυπη αλλά ήταν περισσότερο λειτουργική, σε αντίθεση με facebook, twitter και λοιπά social media (αν λέγονται έτσι και δεν έχω ιδέα και δεν με ενδιαφέρει να μάθω τώρα κοντά.) που θα πρέπει να μεταφέρεις όλο το λαπ τοπ, να είσαι συνδεδεμένος όλο το 24ωρο και να αφήσεις φίλους φίλες και λοιπούς ανθρώπους που έχουν ακούσει τον πόνο σου να πίνουν τον καφέ τους ξεφυσώντας από θυμό και οργή (στην πραγματικότητα το λαπ τοπ κολάρο θέλουν να σου φέρουν) Επίσης χρησιμοποιούνται όλου του τύπου οι δικαιολογίες που εννοείται όλοι έχουμε ακούσει, μην λέμε ψέμματα μεταξύ μας, είναι σε όλους γνωστές.
Και τώρα μετά από όλα αυτά όλοι (ένα μεγάλο ποσοστό έστω) τρέχουν για να κυνηγήσουν την ευτυχία με κάτι που μετριέται, λεφτά, για παράδειγμα, ή μια λίστα κατακτήσεων. Ωραία το δέχομαι (ας πουμε) όλα μετριούνται εκεί όλα φαίνονται εκεί, αλλά απαντήστε μου σε κάτι, όταν αύριο, μεθαύριο, ή σε ένα μήνα ή σε ένα χρόνο απο τώρα, ψάξεις για μια έστω αγκαλιά (!) που θα απευθυνθείς στο facebook; στα λεφτά; σε έναν τυχαίο ή τυχαία ερωτικό σύντροφο, ή σε μια φυλακισμένη ανάμνηση απο το παρελθόν τότε που ήσουν παιδί και αναζητούσες το αίσθημα του έρωτα στην πιο ανθρώπινη και αυθεντική μορφή του; Γιατί έτσι όπως πάει το πράγμα θα καταλήξουν όσοι νιώθουν αυτό το αρχέγονο συναίσθημα να είναι εκθέματα σε ένα μουσείο με την λεζάντα "the greatest thing you will ever learn is just love and be loved in return..."
Λένε πως πετούν πεταλούδες μέσα στο στομάχι και το μόνο που θες είναι να σκέφτεσαι εκείνον ή εκείνη.
Λένε πως τα περισσότερα τραγούδια, ποιήματα,ταινίες και βιβλία έχουν γραφτεί με έμπνευση εκείνο το "μωρό" με τα βέλη.
Λένε πως κανείς δεν ξεφεύγει από αυτόν.
Λένε πως ο πρώτος έρωτας είναι η μεγαλύτερη έκταση συναισθήματος που θα έχει ο άνθρωπος στη ζωή του.
Λένε πως ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά. Λένε ακόμα πως τα ετερώνυμα έλκονται καλύτερα από τα ομώνυμα. Λένε πως ένα φιλί μπορεί να αλλάξει την διάθεση σου, λένε πως ο οργανισμός του ατόμου είναι ακόμα πιο οργανωμένος και "κινείται" καλύτερα όταν είναι ερωτευμένος. Λένε πως όταν είσαι ερωτευμένος δεν παύεις να ονειρεύεσαι.
Λένε πως περισσότερο πονάς με τα τραγούδια που έχεις μοιραστεί παρά με τα φιλιά που έχεις δώσει. Λένε πως η καρδιά σπάει. Λένε πως μπορεί έξω να έχει ήλιο και όλοι να τραγουδούν αλλά εσύ βλέπεις μονάχα βροχή και το μόνο που σου έρχεται στο μυαλό είναι το τροπάριο της Μ. Παρασκευής.
Όλα καλά και όλα ωραία αλλά στην εποχή που ζούμε τα πράγματα έχουν αλλάξει τόσο ώστε κάποια φυσιολογικά πράγματα να μας φαίνονται μη φυσιολογικά , και τα μη φυσιολογικά να μας φαίνονται φυσιολογικά. Ας πάρουμε το θέμα από την αρχή.
Κάποτε το φαινόμενο αυτό που αποκαλείται έρωτας είχε μια αξία παραπάνω από αυτή που έχει σήμερα. Κάποτε όταν μιλούσαν για συναισθήματα, δεν τα χρησιμοποιούσαν όπως τώρα, σαν σουβέρ , π.χ για το ποτό. Κάποτε η λέξη αγάπη δεν θα μπορούσε να μεταφραστεί ως απλά μια καθημερινή λέξη, όπως το καλημέρα, ακόμα και κυνικοί άνθρωποι σαν εμένα, δεν θα μπορούσαν να την χρησιμοποιήσουν, ακόμα και αυτοί ήξεραν τα όρια. Κάποτε όταν μιλούσες για αισθήματα ήξερες ότι χρειάζονται χρόνο για να υπάρξουν και δεν έσπευδες να τα ονομάσεις σαν να είναι κατοικίδια ζώα. Κάποτε ήξερες ότι οι λέξεις εμπιστοσύνη και κατανόηση ήταν μαζί συνοδοιπόροι. Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει, θα μου πείτε σαφώς γιατί έχει αλλάξει ο καιρός, έχουν αλλάξει τα δεδομένα, οι άνθρωποι έχουν προτεραιότητα την εύρεση εργασίας και την οικονομική τους χειραφέτηση. Έχει και ο καιρός (με την μετεωρολογική έννοια) αλλάξει λόγω της τρύπας του όζοντος που έχει μεγαλώσει και με τη σειρά της έχει φέρει και άλλα προβλήματα. Όλα αυτά τα καταλαβαίνω οι εποχές αλλάζουν, οι άνθρωποι αλλάζουν.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω όμως είναι οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται , μιλάω και για τα δύο φύλα - δεν μεροληπτώ, αντί η σειρά να είναι, γοητεία, ενδιαφέρον, έρωτας, αγάπη,- η σειρά είναι έρωτας (κεραυνοβόλος), αγάπη, εννοείται πως όλα αυτά είναι σε διάστημα ούτε ενός μήνα . Ύστερα οι διάφορες εκφράσεις που περιέχουν τη λέξη περίμενε , π.χ περίμενε είναι μια δύσκολη περίοδος, περίμενε έχω αυξημένο φόρτο εργασιών, περίμενε έχω να τελειώσω κάτι δουλειές πρώτα, περίμενε (σκέτο). Εν τω μεταξύ εννοείται ότι εφόσον είσαι "ερωτευμένος" περιμένεις, σαν λαμπάδα (του Πάσχα) αναμμένη (κάποια στιγμή λίγος αέρας θα φυσήξει και θα σβήσει μην αγχώνεσαι) . Περισσότερο δε της μόδας είναι οι εκφράσεις του μπερδέματος, π.χ είμαι μπερδεμένος, μπερδεμένη, θέλω λίγο χρόνο να το σκεφτώ, θα σε ειδοποιήσω εγώ όταν είναι..(και αν χτυπήσει το κινητό τότε ναι θα είναι θαύμα ή τραύμα, ανάλογα τι θα ακούσεις. ) επίσης το κινητό κάποτε βοηθούσε σε μια χ,ψ επικοινωνία, ναι μεν άτυπη αλλά ήταν περισσότερο λειτουργική, σε αντίθεση με facebook, twitter και λοιπά social media (αν λέγονται έτσι και δεν έχω ιδέα και δεν με ενδιαφέρει να μάθω τώρα κοντά.) που θα πρέπει να μεταφέρεις όλο το λαπ τοπ, να είσαι συνδεδεμένος όλο το 24ωρο και να αφήσεις φίλους φίλες και λοιπούς ανθρώπους που έχουν ακούσει τον πόνο σου να πίνουν τον καφέ τους ξεφυσώντας από θυμό και οργή (στην πραγματικότητα το λαπ τοπ κολάρο θέλουν να σου φέρουν) Επίσης χρησιμοποιούνται όλου του τύπου οι δικαιολογίες που εννοείται όλοι έχουμε ακούσει, μην λέμε ψέμματα μεταξύ μας, είναι σε όλους γνωστές.
Και τώρα μετά από όλα αυτά όλοι (ένα μεγάλο ποσοστό έστω) τρέχουν για να κυνηγήσουν την ευτυχία με κάτι που μετριέται, λεφτά, για παράδειγμα, ή μια λίστα κατακτήσεων. Ωραία το δέχομαι (ας πουμε) όλα μετριούνται εκεί όλα φαίνονται εκεί, αλλά απαντήστε μου σε κάτι, όταν αύριο, μεθαύριο, ή σε ένα μήνα ή σε ένα χρόνο απο τώρα, ψάξεις για μια έστω αγκαλιά (!) που θα απευθυνθείς στο facebook; στα λεφτά; σε έναν τυχαίο ή τυχαία ερωτικό σύντροφο, ή σε μια φυλακισμένη ανάμνηση απο το παρελθόν τότε που ήσουν παιδί και αναζητούσες το αίσθημα του έρωτα στην πιο ανθρώπινη και αυθεντική μορφή του; Γιατί έτσι όπως πάει το πράγμα θα καταλήξουν όσοι νιώθουν αυτό το αρχέγονο συναίσθημα να είναι εκθέματα σε ένα μουσείο με την λεζάντα "the greatest thing you will ever learn is just love and be loved in return..."
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου