Παραδίνομαι...

με τρομάζει το πώς δεν περνάει ο χρόνος και το πόσο μαρτυρική μου φαίνεται η κάθε μερα!
Παραδίνομαι,δεν έχω άλλες δυνάμεις για να κρατηθώ, ούτε φυσικά είχα σκοπό να το κάνω μιας και αποφάσισα να τρέξω για μια φορά όχι για να φύγω αλλά για να μείνω. Να μείνω στο εδώ, στο εκεί, στο κάπου και στο αλλού. όχι στο περίπου όμως! ούτε στο ίσως...
  Ποτέ δεν ήμουν απο τα παιδιά που έκαναν αταξίες, τώρα όμως , τώρα θέλω να κάνω αταξίες, να μείνω μεχρι έξω αργά, να βγω έξω απο τα όρια μου και να μην πατάω φρένο όταν οδηγώ. Μην γελάς πατάω φρένο και δεν πίνω, βασικά δεν βγαίνω, η ζωή άλλωστε είναι μια ρουτίνα που βάλθηκε να με τρελάνει.
            τα λέμε...
΄Παραδίνομαι..