disconnected...

-ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΗΧΟ...

μπιπ...............................

θες πολλές φορές να ελπίζεις ότι δεν ειναι πραγματικότητα αυτά που ζεις είναι ενα κακό όνειρο. Ο καθρέφτης δεν έχει σπάσει, όλοι συνεχίζουν να μιλούν και να κάνουν αστεία, η μουσική δεν έχει κλείσει... και το πάρτυ δυστυχώς ή ευτυχώς συνεχίζει. Περνούν όμως οι μέρες, ο χρόνος και όταν επιτέλους καταφέρεις να έχεις ξεμπλέξει το κουβάρι, αρχίζεις και μετράς τα λάθη σου. Ένας είναι ο κριτής και σε έναν θα πρέπει να δώσεις απόλυτη βάση. Αυτός δεν είναι άλλος απο τον ίδιο σου τον εαυτό. Προσπάθησες να κάνεις τα πάντα σωστα, να ξεκαθαρίσεις την θέση σου αλλά το μόνο που τελικά κατάφερες είναι να αισθανθείς ξανά χάλια, σαν να έχεις χτυπήσει τόσο που ο πόνος στο στομάχι σου και εκείνο το ζάλισμα δεν λέει να σταματήσει. Βαριέσαι να κάνεις οτιδήποτε, αρνείσαι να κάνεις κάτι... μένεις εκεί. οι ώρες περνούν, οι μέρες δεν λένε να σταματήσουν και ο ήχος στο κινητό μένει πάντα ο ίδιος... είσαι καλα. αυτο μονο χρειαζεται να πιστεψεις. για όλα τα αλλα δεν σε νοιαζει. Εισαι εσυ! και ξερεις πολυ καλα ποιος εισαι. Δεν χρειαζεσαι καμια επιβραβευση για τον εαυτό σου... ξερεις μεχρι που φτανεις, και ξέρεις ότι εκείνοι δεν σε φτάνουν... τουλάχιστον η ζωη σου χαμογέλασε και μετά την καταστροφή, στο διάβα της πήρε τα πάντα εκτός... απο την ουσία σου και αυτό είναι ότι καλύτερο μέσα σε ένα όνειρο... ο εφιάλτης τέλειωσε και εσύ πίνεις καφέ ακούγοντας ξανά την καθημερινότητα όπως ήταν... απλά έλειπαν κάποια στοιχεία.. Δεν πειράζει... συνεχιζεις να περπατάς ακόμα και αν ξέρεις, ότι ο ήλιος έχει δόντια και σου δείχνει την αλήθεια... και ότι η νύχτα φέρνει ξανά τον πόνο του λάθους... εσυ έκανες ότι μπορούσες για να αποδείξεις ότι η ιστορία μπορεί να είναι ακόμα μια ιστορία χωρίς τέλος...