clean slate ...

κάποιες ώρες πριν τυχαία, μου θύμισε μια φίλη μου το στοίχο ενός πολύ αγαπημένου τραγουδιού ... Ο στίχος αυτός λέει κάτι τόσο απλό, μα τόσο μοναδικό ταυτόχρονα. "και αν όλα τα άλλαζα, δεν θα άλλαζα την διαδρομή και αν όλα τα έχανα πάλι από την αρχή... Δεν είχαμε μιλήσει εκείνη την μέρα για να μάθω που αναφερόταν αλλά και πάλι δεν θα με ενδιέφερε τόσο. Η σημασία του για μένα ήταν ότι το είδα λίγο πριν φτιάξω βαλίτσα για κάποιον άγνωστο προορισμό και με βάρκα μου απλά ένα όνειρο που όταν το είδε το φως...χάθηκε!

Παρόλο που το κείμενο αυτό που διαβάζεται δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια μου να καταφέρω να πω εκείνες τις δύο λέξεις που με βασανίζουν σαν να είναι το χειρότερο λάθος που θα κάνω, για φέτος πάντα, "... ΝΈΑ ΑΡΧΉ ..." και όποιος επιζήσει, επέζησε. . .

Εδώ που έφτασα και εκεί που θα φτάσω ένα είναι το μόνο σίγουρο και εκείνο που θα θυμάμαι καλά- γιατί στο κάτω κάτω όλα είναι θέμα εμπειρίας-, ότι θα υψώσω ένα Σάββατο το ποτήρι μου, καθισμένη σε εκείνον τον καναπέ, με την συγκεκριμένη παρέα, τραγουδώντας άσματα ανώτερης κλάσης και κοιτάζοντας γύρω γύρω μέχρι να συνηθίσουν τα μάτια μου τον καπνό. Μόλις τελειώσει το τραγούδι θα σηκώσουμε πάλι τα ποτήρια και εκείνη την στιγμή ακριβώς κάποιος θα λέει "κούπα παιδιά! κούπα" και άλλος θα λέει "έναν αναπτήρα βρε παιδιά" και στην τελική θα πιούμε το ποτό, ποτέ σε κάτι συγκεκριμένο αν και όλοι φυσικά ξέρουμε που θα πίναμε για άλλη μια φορά! "Σε εμάς!!!"

εμείς εναντίον όλων, εμείς εναντίων πολλών, στην τελική ότι και να γίνει θα είναι όλοι παρέα!!!

κάποιος θα ήθελα να μου πει ότι ο πόνος δεν θα είναι στο τέρμα της λογικής

κάποιος θα ήθελα να μου πει ότι η χαρά είναι μια συγκεκριμένη ακολουθία...

μα στην τελική ακούω... πως αν δώσω σημασία θα ζήσω τα πιο σημαντικά πράγματα με ή χωρίς έναν στρωμένο με δαφνόφυλλα δρόμο , αλλά στην τελική θα φτάσω και θα περάσω ένα υπέροχο ταξίδι...

Kathrin δικό σου... Ευχαριστώ...