....είναι όντως ωραίο.

" ειναι ωραιο ρε φίλε να καίγεσαι μέσα στις φωτιές σου, είναι ωραίο να χαμογελάς και να χορεύεις πάνω στα χαλάσματα και να χεις για σημαια τα χρώματα του παθους.
Αυτού του είδους την τρέλα, την έχει μόνο ο μεθυσμένος ή ο ερωτευμένος .
Αυτή η τρέλα, να χάνεις μέρες, να μετρας λεπτά και δευτερόλεπτα, να νιώθεις ατρωτος και να μην καταλαβαίνεις πόνο. να είσαι μόνο εκεί. ή τουλάχιστον να θες να είσαι μόνο εκεί.
δεν έχω πολλά πράγματα να σκεφτώ, το μόνο που μου ερχεται στο μυαλό είναι ότι είναι πολύ ωραίο πράγμα να καίγεσαι στις φωτιές σου και να είσαι εσύ εκείνος που την δημιουργεί, γιατί φίλε μου στην ουσία δεν έχασε ποτέ εκείνος που προσπάθησε έστω να δείξει το δρόμο για να καείς.. και εσύ που ίσως να μην πιστεύεις ή να μην θες να πιστέψεις ή και να μην σε συμφέρει ...από έρωτα (καλύτερα η λέξη παρα η σκεψη ενος μωρου με φτερα και βέλη)
Μπορεί να είναι απο την ίωση μπορεί και οχι αλλά αν μπορώ θα σου πω κάτι που το ελεγα αρκετα συχνά ακόμα και σε μένα. τι να το κάνεις το τρέξιμο γύρω απο τον εαυτό σου αν δεν ξέρεις να τρέχεις ντουγρού για την καταστροφή γιατί στην ουσία αυτό ψάχνουμε την καταστροφή μας ...απο αυτό που όλοι οι άλλοι ονομάζουν έρωτα και εγώ το ονομάζω...αφήστε το πως το ονομάζω εγω. Καληνύχτα σας ...