true love waits ...

έχει νυχτώσει έξω ένα απαλό αεράκι φυσά και σκέφτεσαι πως θα ήθελες να ήσουν σε μια θάλασσα και να κοιτάς τα κύματα να έχουν κάθε φορά την ίδια διαδρομή, χωρίς να δείχνουν έστω ένα σημάδι κόπωσης ή μονοτονίας. Σε συνδυασμό με εκείνον τον ήχο που σε ηρεμεί απόλυτα καθώς ξεβράζονται στην ακτή σου δημιουργεί την ανάγκη να κοιτάξεις πίσω, σε μέρες που ένα χαμόγελο έβγαινε φυσικά, ένα τραγούδι είχε ιδιαίτερη σημασία, μια ματιά σε οδηγούσε στα πιο απερίγραπτα λάθη και φυσικά η νύχτα και η μέρα έχαναν κάθε σημασία στην αίσθηση του χωρο-χρόνου. Και όλα αυτά ήταν τόσο φυσικά που κανένας δεν σου έκανε ερωτήσεις άτυπες και αδιάκριτες. Σου έφτανε που απλά χαμογελουσες, χαμογελούσε και ο κόσμος για λίγο σταματούσε να κινείτε. Αυτή η θάλασσα τόσο ήρεμη μέχρι και να θυμηθείς τα λάθη σου όλα στην σειρά, ότι λάθος έκανες, ότι πρόβλημα και αν βρήκες, όλα θα στα θυμήσει. Θα θυμηθείς ακόμα και την ημέρα που αποφάσισες-αποφάσισε να πεις-πει τέλος! και εκεί έτσι ήρεμα όπως στέκεσαι να ανάψεις ένα τσιγάρο, να πεις πως και εσυ έμαθες ότι ποτέ δεν έρχονται όλα όπως τα θέλουμε και όλοι πρέπει να μάθουμε κάποια στιγμή ότι δυστυχώς μια ολική αμνησία δεν βοηθάει όσο θα θέλαμε ακόμα και στην ταινία το πείραμα απέτυχε... http://www.youtube.com/watch?v=V7XVe0FaT-s&feature=autoplay&list=WL8286C0FD4EBBB298&index=10&playnext=4&shuffle=710998