πάμε .
-και όλες τις νύχτες που ξυπνάω και φοβάμαι, είχες πει οτι θα είσαι εδώ. όχι απαραίτητα δίπλα μου, απλά γύρω μου. Είχες πει πως θα ήσουν στην γραμμη τερματισμού. Είχες πει πολλά, είχες γεμίσει τις σιωπές με λέξεις αραδιασμένες, για να χρωματίσουν τις αναπνοές μας και εγώ σου έλεγα ξανά και ξανά, μην υπόσχεσαι, οι άνθρωποι φεύγουν. όπως εσύ, όπως εγώ. όπως κάνουμε όλοι μας είτε επείδη μας είναι εύκολο να ανοίξουμε την πόρτα είτε γιατί θα μας είναι αργότερα δύσκολο να την κλείσουμε.
Κάποτε μου είχαν πει ότι δυνατός είναι εκείνος που φεύγει και όχι εκείνος που μένει. Δεν ξέρω ακόμα αν είχε δίκιο ή άδικο. Ξέρω όμως ότι αν φευγεις νωρίς απο κάπου , σου μένει κάτι. Kαι εκείνο πονάει κάθε φορά που αλλάζει ο καιρός, σαν παλιό χτύπημα.
Φλέρταρα πάντα με το φευγιό για να μην ακούω πόρτες να κλείνουν, απλά τώρα στέκομαι μπροστά της και κοιτάω το πόμολο, ξέρω ότι είναι απλό, αλλά που θα πάω, τι θα κάνω, τι να σκεφτώ; τώρα κατάλαβες το πρόβλημα;
Το πρόβλημα είναι ότι όσο καλά και να προετοιμάζεσαι και να φτιάχνεις πλάνα και σχέδια και να οργανώνεις την παραμική κίνηση, λέξη, σκέψη που θα κάνεις, πεις, σκεφτείς τίποτα δεν θα είναι πιο αληθινό πέρα απο την σκέψη που θα κάνεις λίγο πριν κοιμηθείς, και μενα η τελευταία μου σκέψη είναι ότι θέλω να κλείσω την πόρτα και να φύγω χωρίς σχέδιο, χωρίς πλάνο, χωρίς να ξέρω προορισμό ούτε διάρκεια. να μπω στο αυτοκίνητο να αρχίσω να οδηγώ και να αφήσω πίσω πράγματα μισα, που με τη διάρκεια των χρόνων σέρνονται πίσω μου σαν βάρος.
- Δεν ήμουν γιατί δεν ήθελες ; εσύ επέλεξες το να μην είμαι εκει όταν ξύπναγες μέσα στη νύχτα! δεν μου κάνει περίεργο το λες καιρό πως θες να φύγεις, μα στην ουσία μήπως απλά θες να ξεφύγεις απο τα σχέδια, τα πλάνα, την οργάνωση του κάστρου σου, τις σκέψεις σου; μηπως απλά θες να ξεκινήσεις χωρίς να σε κρατάει τίποτα; να κοψεις τα δεσμα όπως θα έλεγες και εσύ. Δεν με απογοητευσες ποτέ , ούτε έκανα μια δεύτερη σκέψη για σένα, ήξερα απο την πρώτη στιγμή που σε είδα να πίνεις έναν απο τους πολλούς καφέδες της μέρας που ακριβώς εμπλεκα. λοιπόν σε ακούω απο εδώ και πέρα τι θα γίνει ;
- Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι αλλο απο το να φύγουμε παρέα. τι λες θα έρθεις μαζί με μένα στο φευγιό μου;
-Πάμε .
Κάποτε μου είχαν πει ότι δυνατός είναι εκείνος που φεύγει και όχι εκείνος που μένει. Δεν ξέρω ακόμα αν είχε δίκιο ή άδικο. Ξέρω όμως ότι αν φευγεις νωρίς απο κάπου , σου μένει κάτι. Kαι εκείνο πονάει κάθε φορά που αλλάζει ο καιρός, σαν παλιό χτύπημα.
Φλέρταρα πάντα με το φευγιό για να μην ακούω πόρτες να κλείνουν, απλά τώρα στέκομαι μπροστά της και κοιτάω το πόμολο, ξέρω ότι είναι απλό, αλλά που θα πάω, τι θα κάνω, τι να σκεφτώ; τώρα κατάλαβες το πρόβλημα;
Το πρόβλημα είναι ότι όσο καλά και να προετοιμάζεσαι και να φτιάχνεις πλάνα και σχέδια και να οργανώνεις την παραμική κίνηση, λέξη, σκέψη που θα κάνεις, πεις, σκεφτείς τίποτα δεν θα είναι πιο αληθινό πέρα απο την σκέψη που θα κάνεις λίγο πριν κοιμηθείς, και μενα η τελευταία μου σκέψη είναι ότι θέλω να κλείσω την πόρτα και να φύγω χωρίς σχέδιο, χωρίς πλάνο, χωρίς να ξέρω προορισμό ούτε διάρκεια. να μπω στο αυτοκίνητο να αρχίσω να οδηγώ και να αφήσω πίσω πράγματα μισα, που με τη διάρκεια των χρόνων σέρνονται πίσω μου σαν βάρος.
- Δεν ήμουν γιατί δεν ήθελες ; εσύ επέλεξες το να μην είμαι εκει όταν ξύπναγες μέσα στη νύχτα! δεν μου κάνει περίεργο το λες καιρό πως θες να φύγεις, μα στην ουσία μήπως απλά θες να ξεφύγεις απο τα σχέδια, τα πλάνα, την οργάνωση του κάστρου σου, τις σκέψεις σου; μηπως απλά θες να ξεκινήσεις χωρίς να σε κρατάει τίποτα; να κοψεις τα δεσμα όπως θα έλεγες και εσύ. Δεν με απογοητευσες ποτέ , ούτε έκανα μια δεύτερη σκέψη για σένα, ήξερα απο την πρώτη στιγμή που σε είδα να πίνεις έναν απο τους πολλούς καφέδες της μέρας που ακριβώς εμπλεκα. λοιπόν σε ακούω απο εδώ και πέρα τι θα γίνει ;
- Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι αλλο απο το να φύγουμε παρέα. τι λες θα έρθεις μαζί με μένα στο φευγιό μου;
-Πάμε .
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου