tell me who you are ...
Τα μαλλιά στερεωμένα κάπως με μολύβι, η κοπέλα περπατά πέρα δώθε και κρατά το τετράδιο στα χέρια. Διαβάζει με δυνατή φωνή. και μουσική χαμηλά ακούγεται σαν ένας ψίθυρος πίσω από τις λέξεις. Στην μπαλκονόπορτα στέκεται ένας άντρας με μια κούπα καφέ στο χέρι..
{Η κοπέλα διαβάζει το διάλογο...}
" Έτσι είναι τα πράγματα γιατί έτσι πρέπει να είναι Εξιδανικεύεις, θεοποιείς, μοιράζεις όνειρα, στιγμές, και σκέψεις. έχω στερέψει δεν το βλέπεις. Νιώθω άρρωστη τις περισσότερες ώρες της μέρας, θέλω να κάνω εμετό μόνο και μόνο στην ιδέα ότι κάτι δεν πάει καλά και ανησυχώ τους γύρω μου, με τις απότομες αλλαγές στην διάθεση μου, και ανησυχούν οι γύρω μου με τις τάσεις φυγής μου. και σκέφτομαι, σκέφτομαι συνέχεια πως δεν πάει άλλο έτσι και ότι θα πρέπει να σταματήσω να παίζω τυφλόμυγα. Αλλά το μαντήλι στα μάτια μου δεν βγαίνει σαν να μου το έχουν δέσει με ναυτικό κόμπο επίτηδες για να μην ξέρω να τους λύνω.
Νιώθω απελπισία αλλά μετά χαρά και μετά πάλι απελπισία γιατί μυαλό δεν βάζω. Θα μου πεις κάτι ή θα κάθεσαι να με κοιτάς σαν χάνος, μίλα μου."
"Καλημέρα και σε σένα. πάλι δεν κοιμήθηκες; Πως θα πάει αυτή η κατάσταση ; Θα συνεχιστεί τι λες;"
"Δεν ξέρω."
"Με εκνευρίζεις και μου έρχεται να σε χτυπήσω, με αυτή την άρνηση που κουβαλάς πάνω σου δεν το βλέπεις ότι εσύ φταις για όλα; αυτή η ψύχωση σου με τον έρωτα μας έφερε ως εδώ. Πες επιτέλους αυτό που σκέφτεσαι! Δέξου ότι κάποια πράγματα μπορείς να τα ελέγχεις. Στο διάολο πια κοίταξε με, γιατί δεν με κοιτάς; θα σε χτυπήσω. "
"Σταμάτα να φωνάζεις. Χτες έγραφα όλο το βράδυ μεθυσμένη με το κρασί, διάβαζα sarah kane."
"Άντε πάλι, τουλάχιστον δεν καθόσουν να κοιτάς πάλι φωτογραφίες. και τι διάβαζες; "
"fuck you fuck you for regecting me by never being there fuck you for making me feel shit about myself fuck you for bleding the fucking love and life out of me [.....] but most of all fuck you god for making me love a person who not exist "
{Σιωπή, η κοπέλα σταματά να διαβάζει και κοιτά τον άντρα.}
"δεν σου άρεσε; " τον ρωτά η κοπέλα
"όχι! άσε με να πιω το καφέ μου, κάνε κάτι άλλο. σαν να μην υπάρχω. " απαντά ο άντρας και ανοίγει το βιβλίο του.
" γιατί όχι ; Δεν γίνεται να σε αγνοήσω.. ." Είπε η κοπέλα και κάθισε στο μπράτσο του καναπέ.
"γιατί δεν γίνεται να με αγνοήσεις; Τα κείμενα σου είναι επιδερμικά. ψάξε βαθύτερα για το όλο νόημα αλλιώς μην σπαταλάς το χρόνο μου. " άφησε τη κούπα στο νεροχύτη κι έβαλε νερό σε ένα ποτήρι από το ψυγείο ο άντρας.
" γιατί είσαι ακόμα εδώ...σταματάω να σου διαβάζω κείμενα μου, δεν χρειάζεται άλλωστε, έλα θα κάνουμε ένα τσιγάρο παρέα. " είπε η κοπέλα και χαμογέλασε.
Ο Άντρας και η γυναίκα βγήκαν στη βεράντα, κάθισαν στις ξύλινες καρέκλες και η μουσική συνέχιζε να παίζει ήρεμα αργά. Το τετράδιο έμεινε κλειστό για καιρό, τουλάχιστον όταν ήταν εκείνος εκεί...
{Η κοπέλα διαβάζει το διάλογο...}
" Έτσι είναι τα πράγματα γιατί έτσι πρέπει να είναι Εξιδανικεύεις, θεοποιείς, μοιράζεις όνειρα, στιγμές, και σκέψεις. έχω στερέψει δεν το βλέπεις. Νιώθω άρρωστη τις περισσότερες ώρες της μέρας, θέλω να κάνω εμετό μόνο και μόνο στην ιδέα ότι κάτι δεν πάει καλά και ανησυχώ τους γύρω μου, με τις απότομες αλλαγές στην διάθεση μου, και ανησυχούν οι γύρω μου με τις τάσεις φυγής μου. και σκέφτομαι, σκέφτομαι συνέχεια πως δεν πάει άλλο έτσι και ότι θα πρέπει να σταματήσω να παίζω τυφλόμυγα. Αλλά το μαντήλι στα μάτια μου δεν βγαίνει σαν να μου το έχουν δέσει με ναυτικό κόμπο επίτηδες για να μην ξέρω να τους λύνω.
Νιώθω απελπισία αλλά μετά χαρά και μετά πάλι απελπισία γιατί μυαλό δεν βάζω. Θα μου πεις κάτι ή θα κάθεσαι να με κοιτάς σαν χάνος, μίλα μου."
"Καλημέρα και σε σένα. πάλι δεν κοιμήθηκες; Πως θα πάει αυτή η κατάσταση ; Θα συνεχιστεί τι λες;"
"Δεν ξέρω."
"Με εκνευρίζεις και μου έρχεται να σε χτυπήσω, με αυτή την άρνηση που κουβαλάς πάνω σου δεν το βλέπεις ότι εσύ φταις για όλα; αυτή η ψύχωση σου με τον έρωτα μας έφερε ως εδώ. Πες επιτέλους αυτό που σκέφτεσαι! Δέξου ότι κάποια πράγματα μπορείς να τα ελέγχεις. Στο διάολο πια κοίταξε με, γιατί δεν με κοιτάς; θα σε χτυπήσω. "
"Σταμάτα να φωνάζεις. Χτες έγραφα όλο το βράδυ μεθυσμένη με το κρασί, διάβαζα sarah kane."
"Άντε πάλι, τουλάχιστον δεν καθόσουν να κοιτάς πάλι φωτογραφίες. και τι διάβαζες; "
"fuck you fuck you for regecting me by never being there fuck you for making me feel shit about myself fuck you for bleding the fucking love and life out of me [.....] but most of all fuck you god for making me love a person who not exist "
{Σιωπή, η κοπέλα σταματά να διαβάζει και κοιτά τον άντρα.}
"δεν σου άρεσε; " τον ρωτά η κοπέλα
"όχι! άσε με να πιω το καφέ μου, κάνε κάτι άλλο. σαν να μην υπάρχω. " απαντά ο άντρας και ανοίγει το βιβλίο του.
" γιατί όχι ; Δεν γίνεται να σε αγνοήσω.. ." Είπε η κοπέλα και κάθισε στο μπράτσο του καναπέ.
"γιατί δεν γίνεται να με αγνοήσεις; Τα κείμενα σου είναι επιδερμικά. ψάξε βαθύτερα για το όλο νόημα αλλιώς μην σπαταλάς το χρόνο μου. " άφησε τη κούπα στο νεροχύτη κι έβαλε νερό σε ένα ποτήρι από το ψυγείο ο άντρας.
" γιατί είσαι ακόμα εδώ...σταματάω να σου διαβάζω κείμενα μου, δεν χρειάζεται άλλωστε, έλα θα κάνουμε ένα τσιγάρο παρέα. " είπε η κοπέλα και χαμογέλασε.
Ο Άντρας και η γυναίκα βγήκαν στη βεράντα, κάθισαν στις ξύλινες καρέκλες και η μουσική συνέχιζε να παίζει ήρεμα αργά. Το τετράδιο έμεινε κλειστό για καιρό, τουλάχιστον όταν ήταν εκείνος εκεί...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου