Για το καλο μου...

http://www.youtube.com/watch?v=J317DUqkYVU

μόνη, σε ένα δωμάτιο, μόνη, σε ένα σπίτι. Για το καλό μου... συννεφιά σήμερα! θα βρέξει, πιστεύω. Το ρολόι στον απέναντι τοίχο, μετράει τις σκέψεις μου, μετράει το χρόνο που κάνω για να τις γράψω. Και εκείνο το τικ τοκ μέσα στην σιωπή ακούγεται και σε κάνει να αναστενάζεις . Σαν σε θύελλα σκέφτεσαι ότι δεν είχες σκεφτεί όλο το προηγούμενο καιρό. όνειρα, προσδοκίες, σχέδια, προγράμματα. Πρέπει να βρεις ένα σχέδιο, ένα πλάνο, όλοι θα σου πουν, να χωρέσεις την ζωή σου. Αν δεν βρεις θα σου βρουν όλοι οι άλλοι και από εκεί που έλεγαν όλοι ότι εσύ καθορίζεις το μέλλον σου. Ξαφνικά όλοι οι άλλοι γίνονται κριτές σου και καθοδηγητές τους, και εσύ κάνεις ότι σου πουν. Κοιτάζεις αδιάκοπα το παρελθόν σου, μόνο και μόνο για να πιστείς ότι υπάρχουν ακόμα οι φωτογραφίες εκείνες που κοιτούσες έξω από το βρεγμένο από την βροχή παράθυρο και ζωγράφιζες, δημιουργώντας σχέδια και σχήματα. Τότε εκείνο το χαμόγελο, το παιδικό εκείνο χαμόγελο ζωντανεύει και την τελευταία στιγμή πριν βγει η σφαίρα από την κάννη του όπλου που σημαδεύει τα όνειρα σου, εκείνη την τελευταία στιγμή, ανοίγεις την πόρτα και φεύγεις. Τόσο απλά και μένουν να σε κοιτούν σαν να είσαι ο τελευταίο των τελευταίων.

Έτσι κάπως συνέβη και με μένα σαν ένας διακόπτης στο μυαλό να έκλεισε και μια για πάντα δεν σκέφτηκα ξανά ότι θα χαθεί ακόμα μια μέρα που θα χάσω το χαλί από τα πόδια μου... Το σπίτι ξαφνικά θα λάμψει, το δωμάτιο μια για πάντα θα αλλάξει και γέλια ατόμων που είναι εδώ θα ακουστούν σαν να μην είχε περάσει ούτε μια μέρα... μονάχα για το καλό μου...